Where is home?
Door: Tara
Blijf op de hoogte en volg Tara
15 Mei 2013 | Verenigde Staten, Sugarland
Hoooi allemaal, alweer een weekje voorbij die weer lekker vol was. Het begon allemaal op woensdagmorgen. Ik zou met Haritha, heel vroeg in de morgen, mee naar haar award uitreiking gaan. We waren beetje te vroeg maar konden al vast al de rijke mensen naar binnen zien gaan. Het was namelijk op de country club, wat betekent de rijke mensen club. Ze zou een scholarship krijgen voor de essay's die ze had geschreven. Ze dacht dat er nog wel wat meer studenten zouden zijn maar dat was dus niet. Haar moeder, Mrs. Kipping (onze hele aardige counselor), Haritha en ik stapte naar binnen en zagen allemaal oude en rijke mensen. Lekker ontbijtje stond klaar en de tafels waren super mooi gedekt. Iedereen kwam gelijk kennis maken. Haritha was gelijk zenuwachtig over het lezen van haar essay. Gelukkig stelde iedereen haar op der gemak, maarja dat helpte toch niet echt haha. Na de pledge en een gebid ofzo begonnen we met een heerlijk ontbijt. Allerlei heerlijke dingen om uit te kiezen. Toen moest Haritha der essay voorlezen, na heel veel succesjes stond ze daar samen met Mrs. Kipping (voor de steun) haar essay voor te lezen. Wat een mooie essay over wat ze allemaal meemaakt en heeft mee gemaakt thuis. Een heel persoonlijk verhaal die ze op een super mooie manier op papier heeft gezet. En wat bleef ze sterk! Iedereen zat met tranen in z'n ogen, waaronder ik natuurlijk. Ookal weet je het hele verhaal, het komt toch hard aan. Toen kreeg ze der award en een super groot applaus!! Toen nog even foto's gemaakt en weer blij en geraakt naar huis. Vond het heel lief en speciaal dat ze mij daarbij wilde hebben :). We waren vroeg weer thuis en hebben even lekker geplaystationed en ontbijtje gegeten bij de mac (ja we hadden niet echt veel gegeten want je voelt je zo opgelaten om veel op te scheppen met zoveel rijke mensen hahahaha) Toen moesten we er toch weer aan geloven en moesten we weer naar school. Na school in de bus maakte ik natuurlijk weer een domme opmerking haha. Haritha: 'my phone is freezing' Tara raakt haar telefoon aan. Haritha: 'No that's not what I mean hahahahhahahha, it is stuck!' Tara: 'Oh ouppsss, hahahahhhahah' Momentje om nooit meer te vergeten haha. Toen weer naar haar huis om aan het project te werken, naja eerst even een beetje hangen en een bezoekje aan de taco bell. Toen toch aan geloven en zijn we begonnen met het project. Toen snel weer naar huis want ik moest eten, waren Niyati en Jigar niet eens thuis en kwamen ze later mijn eten brengen. Lekker shoarma! Yeaah. Was een leuk en speciaal dagje :) Nou donderdag zou ik met Jared voor ontbijtje gaan en ik wist niet hoelaat die me op zou halen. Dus najaa hij smste niet terug dus ik dacht, ik ga gewoon slapen en zie het wel als ik wakker wordt. Zou die dus om 9 uur komen, dus ik helemaal klaar. Komt die om kwart voor 10 aankakken, was meneer in slaap gevallen hahaha. Geen tijd meer voor ihop dus snel naar Denny's en super snel gegeten. Ondanks dat we niet veel tijd hadden was het nog wel gezellig. Toen snel naar school en daar nog even me pannekoeken opgegeten haha. Dagje school weer overleefd en ik kon op vrijdag eindelijk lekker slapen zonder dat ik uit ging voor ontbijt (ja wat een slecht leven, ik weet het). Heerlijk geslapen en in de auto bij Haritha op naar school. Toen begon het suuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuper hard te regenen. Haar moeder bracht ons en reed echt super langzaam aangezien je de weg niet eens kon zien. We waren op school en moesten naar de ingang lopen. Het was denk ik 20 meter en ik was helemaal doorweekt, niet een beetje maar gewoon doorweekt! Moet je nagaan hoe gek weer het hier is. Na school lekker niks gedaan (denk ik, het is al zolang geleden hihi), en in de avond zou Dolly komen. Dit is een vriendin van Niyati die altijd super gezellig is! Lekker oreo's gegeten, mijn nieuwe favoriet Ben&Jerry's en lekker gelachen. Jigar was werken op zijn oude baan dus moest die nacht werken. En het begon weer te regenen en bliksemen dus Dolly snel naar huis voordat het niet meer mogelijk was. Zaterdag zouden we de pre-departure meeting hebben van de organisatie. We waren een beetje laat (dit keer door Jigar), maar we waren nog steeds welkom haha. Over van alles gehad en over het vertrek. Ook heel hard gelachen aangezien er een Italiaanse jongen was die nog steeds (na een jaar) een super sterk accent heeft! Maggie (coordinator organisatie) vroeg aan hem wat volgens hem home is. Zijn antwoord: Parents, coffee, pasta and gelato. Nou zo klinkt het niet heel erg grappig maar oooooh wat hebben wij gelachen zeg. Hoe die het zei met dat accent was gewoon te leuk. Niyati kon het niet eens verstaan. Zijn gastouders zullen er wel aan gewend zijn. Toen heerlijk gelunched, een thank-you lunch voor onze hostparents, en nog even foto's gemaakt met iedereen. Toen zouden Pamela en ik een sleepover bij Sibel hebben. Dus met Sibel mee naar huis en even daar gehangen, en weer even heerlijk bijgekletst en zo hard gelachen! Toen heeft der hostmom ons gedropt in een heerlijk outlet mall 45 minuten er vandaan. Wat een super mall! Heb even lekker geshopped en me ingehouden in de converse store. Sibel en ik zijn helemaal gek van all stars en ze zijn hier super goedkoop. Maar we waren trots op onszelf dat we zonder de deur uit zijn gelopen, ook al was het wel moeilijk... :( Maar toen was het al 9 uur en waren we klaar met shoppen, naja eigenlijk hadden we niet genoeg tijd voor alle winkels maarja aan elke dag komt een eind. Ohja en het passen van jurkjes heb ik opgegeven, ze zijn allemaal te kort!! :( Pfff, met onze tasjes in de auto (Pamela helaas niet, nog maar 5 dollar voor de laatste 4 weken. Goodluck!) en op naar walmart om even wat te halen voor der hostmom. En we mochten snacks uitzoeken, maar we hadden al pizza, chips, snoep en de grote lunch gegeten dus we dachten laten we fruit eten! (ja zo voel je je als exchange student aan het eind van het programma, je probeert nog wat te redden maar weet in je achterhoofd dat dit niet echt het verschil gaat maken haha). Hahahaha en Pamela eet haar mango met zout....en kiwi met schil.... Nou toen was het 11 uur en dachten we: mwaaah waarom gaan we niet nog even zwemmen (zwembad in de tuin). Dusjaa nog even lekker gezwommen en gekletst buiten. Ik was natuurlijk de eerste die het koude water in ging, yeaah! Toen onze pyjama's aan en begonnen met een film. Sibel viel in slaap en we waren allemaal heel erg moe dus gingen maar lekker slapen. Naja lekker...Sibel had een kat en aangezien ik best wel heel erg allergisch ben voor katten was dat een beetje vervelend. Ik werd er weer even aan herinnerd dat dag met een kat echt wel genoeg is haha. In de morgen, yep donuts als ontbijt, en onze film afgekeken. Toen kwamen Niyati en Jigar ons vroeg ophalen aangezien het moederdag was. Sibel haar gastmoeder is ook echt super aardig en heb weer een super gezellig dagje en nachtje gehad! Toen was het tijd om afscheid te nemen van Sibel :( :( :( Ik ga der echt zo missen! Maar gelukkig woont ze niet heel ver dus is het een goede reden voor een vakantie. Pamela en ik in de auto, en haar afgezet thuis. Toen was het ook afscheid nemen, dikke knuffel en hopen dat er snel een kans komt voor een reisje naar Mexico!! Ga ook haar super missen! :( :( Op naar huis en ik was echt zoooo moe. Nog even boodschapjes gedaan bij verschillende supermarkten en nog gehangen thuis. Ook had ik Niyati een kadootje gegeven voor moederdag, nagellakjes met een vijl enzo. Ik had beloofd een keer haar nagels te doen dusjaa dat maar even gedaan. Omg wat is dat moeilijk bij iemand anders. Niet een heel groot succes maarjaa...beginnerswerk. Toen op naar de starbucks frappucino happy hour. Frappucino's halve prijs. En er waren 2 nieuwe smaken en kon niet kiezen dusja dan maar allebei haha. Toen naar de tempel om Chinees eten te halen, scheen heel goed te zijn. Het was ok, de pizza was beter haha. En in de avond nog Jack the reacher gekeken, die film is echt raar! Ik snap er nog steeds niks van en is echt onlogisch, niet aan te raden dus. Toen naar bedje en op maandag zou het normale vroege schoolleven weer beginnen. Oh wat was het toch moeilijk om weer vroeg me bedje uit te komen. Ook zijn al de toetsen en projecten allemaal gepland nou dus druk met school. Maar dit was de maandag na prom en dat schijnt dus de senior skip dag te zijn haha. Serieus mijn senior klassen waren bijna leeg :p Na school heel druk geweest met school en toen uit eten geweest bij een Indian streetfood restaurant. Het was een kadootje voor moederdag voor Niyati's moeder. Ik had soort van gepofte rijst ding maar vond het brood van Jigar's bord veel lekkerder haha. Maar op maandagavond alleen deze maand is alles 2e gratis daar dus het was super goedkoop en je krijgt super veel eten. Een suuuuuuuper lange rij en echt heel druk. Maar wel goed :) Toen thuis nog een smoothie gemaakt als toetje. Ook even South Padre weekend besproken. We gaan memorial day weekend, 3 daagjes naar South Padre (6 uur hier vandaan, eiland met strand overal :)) en Niyati's ouders gaan mee. Toen hun weer naar huis en Jigar en Niyati nog wat Nederlands geleerd want we moeten het elke dag herhalen zodat ze het onthouden. Slaap lekker onthoud Niyati als slap liquer hahhahha en ze vinden de g maar moelijk om uit te spreken. Ik heb echt zoooo hard gelachen! Toen naar bedje en weer naar school, ook deze dag na school weer veel te doen maar heb studieontwijkend gedrag, vandaar deze blog en geskyped met me papa en mama :). Het is bijna zover! 3,5 weekjes en papa, mama en Kel komen! Ohja en vrijdag de 31ste van mei heb ik een afscheids/verjaardagsfeestje met me vrienden :) Het was een idee van Niyati en Jigar en natuurlijk helemaal leuk! Reden voor een super mooie taart waar ik al een half jaar op zit te wachten :D. Heel veel kusjes en tot volgende week
-
15 Mei 2013 - 23:57
Kitty Jansen:
Nu ben ik eindelijk eens een keer de eerste. Wat heb jij toch een verschrikkelijk :) leven, veel eten ( ken ik je nog terug) uitgaan ect. Gelukkig kan je met Sibel en Pamela skypen kun je toch contact houden. Was gezellig om gisteren te skypen. Ik tel de dagen af tot wanneer we met vakantie gaan en om je weer te zien. We vinden het wel heel leuk dat we kunnen zien waar jij het laatste half jaar hebt gezeten en om Jigar en Nijati te ontmoeten. Probeer de laatste weken je een beetje in te houden hahahah
xxxx mama -
16 Mei 2013 - 10:21
Marcel Jansen:
Hey Taart,
Van al dat eten wordt je nog een echte Taart, met drie onderkinnen en vijftien vetrollen. Volgens mij valt het wel mee want op skype zie je er nog goed uit. Of zijn dat opnamens die laat draaien tijdens ons gesprek. Zo lijkt het net echt. Heeft Haritha nou eindelijk haar beurs gekregen naar aanleiding van haar Essay. Of moet hier nog de uitslag van krijgen.
Jij had ook gelijk wat moeten regelen voor een beurs bij die rijke gasten. Het waren vast allemaal oliebaronnen. Die kunnen wel een paar dollars missen. Je hebt dus je kans gemist om je slag te slaan.
Ik heb gisteren je mail gehad met de nummers. We zetten ze in mama's telefoon. Gisteren ook bij Gert geweest en heeft me twee apps gegeven voor op de I-pad die werken als Tom Tom navigatie. Zo kunnen wij makkelijk het adres in Sugarland vinden. Ik kan er van te voren ook een route in plannen met alle lokaties en adressen. Waarschijnlijk ga ik dat ook doen om een goeie planning te maken van onze rondreis. Niet te lang wachten hiermee , want het gaat nu heel erg snel. We beginnen er ook erg zin in te krijgen. Tot over een paar weken schat.
Dikke kus xxx papa -
16 Mei 2013 - 20:45
Gert:
Je moeder schreef dat ze nu eindelijk de eerst was, fout dat was ik. Terwijl ik aan het tikken was op mijn keyboard belde de vader aan, we gaan voetbal kijken. Dus toen moest ik het bericht wel onderbreken allemaal de schuld van je ouders :-)) Ik lees dat het wel behelpen is daar, slapen eten, winkelen en voor de ontspanning ook nog school wat een kloten leven. Het verbaast me elke keer weer van het grote verhaal dat je uit je mouw schud, schitterend. Anneloes, je weet wel het stel uit Australië, zijn aan gekomen in Spanje en zijn weer aan het lopen geslagen, waar je maar zin aan hebt. Ik denk als ze in Holland aan komen dat ik net met vakantie ben. Ik hoorde van de vader dat jij buiten moest gaan slapen in een tentje om plek te maken voor hun, Kelly gaat in jou bed slapen. Een kleinigheid voor jou. Een half jaar niet in je eigen bed voedt toch een beetje vreemd aan, dus even even in een tentje is nog zo gek niet. Ik ben nu weer aan het piekeren wat ik op moet schrijven, over het weer valt weinig te zeggen, KLOTEN, de verwarming nog aan, zo weer een regel. Ik weet wat. Ik maak een copy van het berichtje van Anneloes die nu in Spanje zit kun je een beetje inleven wat ze daar mee maken en wordt mijn verhaal ook een keer erg lang.
San Sebastián to Orio
Yesterday we decided that we would continue walking the Camino. We had an opportunity to do a 15 kilometres walk to Orio only and the walking was much easier today. As we were only doing a small walk we had time for a leisurely breakfast at our hotel. We were finding it hard to leave hotel Tryp as we got quite used to soft beds, hot water whenever we pleased, a bath and an Internet connection. However reality called and if we continue to live the high life we are going to run out of money sooner rather than later. After breakfast we kind of went through our gear and managed to lighten our packs by discarding things we do not really need. I threw out my Colorado sandals. Yes I fretted somewhat over his as they were not cheap when I bought them. However material things can be replaced so out they went. I am now wearing Gary's crocs as they were hurting his toes and had a pair of things in his backpack as well. I discarded a few other things and carried extra water. Now I was all hiking happy as my backpack felt much better. A we did not have to check out until midday we decided to hit the shops as I needed a belt to hold my skorts up. I have lost some weight since going all vegetarian again and they were almost falling off me so needed extra security. Gary needed some stylus pens for use with the IPod he inherited from me. He is very happy with his secondhand iPod. Lucky for him because it was one of those amazing presents given to me before walking the Camino via de la Plata. I still believe it is an amazing piece of machinery but needed a mini iPad for downloading a Dutch magazine that is specific to the Apple iPad. When we finished our shopping we returned to the hotel, did a final check and checked out. I was looking forward to walking again but soon we hit the huge hills again and I was longing to return to the hotel but it did not last long. The walk was alright but not as spectacular as the first day. Still I made some photos. Unfortunately I am not able to share them on Facebook at the moment. I belief it can be done but I did not bring the required equipment to download them. Anyway we are now in Albergue San Martin which is absolutely lovely but quite expensive. We paid $25 each but this includes dinner and breakfast. They have a washing machine here and decided to wash everything properly. I believe it will dry by tomorrow as there is a washing line to hang it out. Well we have met some other pilgrims. A German, 2 New Zealanders, 2 frenchies , 2 dutchies and as time went on more and more pilgrims continued to arrive. This is a private albergue which offers dinner and breakfast for 15.00 euros per person . As there does not seem to be much available in the nearby area, just about every pilgrim pays this as well. I was a little concerned as usually they try to feed you the cheapest possible meal against the highest prizes but we had a 3 course meal (normal here in Spain) which started with a beautiful salad, the main course was veal in a tomato sauce and a lovely rice dish and for dessert we got baked apple. There was plenty to go around and it came with the customary red wine which went down well with every pilgrim. We shared good conversation while eating our meal and than it was time for bed. The bed was very comfortable but as I was in the bottom bunk and the top bunk was rather low, it was a little difficult to get into. After a little reading it was lights out. It has started raining here in Orio and the forecast is for rain all day tomorrow. Lucky we brought our rain gear and won't be getting wet as we will be heading to Deba.
Zo daar kan de rest een puntje aan zuigen, wat een verhaal heet die Gert toch gemaakt.
Zo dat was mijn verhaaltje wel weer Tara Tot mails -
16 Mei 2013 - 21:50
Kees En Ineke:
Hoiiii Tara,
weer even geleden dat we wat van ons hebben laten horen, maar we vinden het nog steeds heel erg leuk dat we je zo kunnen volgen. Als we hier van die happy hour's zouden hebben dan waren we binnen no time uit onze spijkerbroek gescheurd :) We hebben het idee dat we de zomer hier al hebben gehad, 1 mooie stranddag en dat we nu weer in de herfst zitten, bijna jaloers op je ouders, heerlijk een maandje door Florida touren, én natuurlijk zien ze jou weer. Ik vind nagellak al moeilijk bij mezelf laat staan bij een ander maar oefen nog maar flink, kom ik strax bij jou langs voor mooie nagels, leuk bijbaantje toch, kun je je financiën weer een beetje ophogen. Van het weekend komt een vriendin van Ruby mee naar hier, zij komt uit londen maar woont nu in amsterdam, moet ik ook het hele weekend engels proberen te praten, maar dat zal wel lukken, gewoon weer even inkomen. Nog paar weekjes, lieve meid geniet ervan, wij hebben in ieder geval tot nu toe van je verhalen genoten.
veel liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
