Maar ik leef nog!
Door: Tara
Blijf op de hoogte en volg Tara
10 April 2013 | Verenigde Staten, Sugarland
Hoooooi, sorry het is alweer een weekje geleden... We beginnen met woensdagavond. Fred zou komen eten en we zouden eigenlijk samen gaan koken. Hij zou me op komen halen om half 6 om boodschappen te doen. Half 7, nog steeds geen spoor van Fred. Om 7 uur komen Niyati en Fred tegelijk aan rijden. Hij moest over werken dusja. Maarja het was 7 uur en wat gaan we eten? Eerst serieus een half uur staan discussiëren over wat we wilden eten. Thai, Italiaans of Mexicaans, uiteindelijk de bijpassende restaurants gevonden maar nog steeds geen beslissing haha. Het is uiteindelijk olive garden geworden! Wat natuurlijk altijd goed is. Unlimited, hele lekkere!, breadsticks en salade en Italiaans eten. Mij heb je hoor. Gingen we dan, Fred en Niyati in hun scrubs en ik mijn sweater en slippers, wat een fashion statement. Maakt niet uit het regende toch. Nou toen de menukaart kwam, ik kan echt gewoon nooit kiezen. Na een 20 minuten hadden we dan besteld en al lekker salade en breadsticks gegeten haha. Van Fred moest ik persé de tour of Italy nemen, grootste en duurste gerecht op de kaart maar heeeeeel erg goed! Toen het eten kwam was de ober een soort van racistisch wat ik overigens niet begreep haha. Hij kwam met de tour of Italy en liep naar Fred maar was voor mij. Toen zei die: Oh dat had ik niet verwacht! Toen met de vegetarische naar niyati want ja dat dacht die omdat ze bruin was. En toen naar Fred met het laatste gerecht. Het was dus blijkbaar racistisch maar kreeg het op dat moment niet echt mee, hij was namelijk gewoon leuk haha. Heerlijk gegeten en toen kwam de rekening en hadden ze alle drankjes gratis gerekend, wat nog al een bedrag was aangezien Niyati en Fred lekker cocktails hadden gedronken. De andere ober kwam zich ook nog even verontschuldigen voor wat die had gezegd. En ik dood leuk: wat heeft die verkeerd gedaan? Hahahahaha en Fred: Heb je dat serieus niet mee gekregen? Toen legde die het uit en snapte ik dat er wel wat racistich in zat, en dat andere mensen het verkeerd zouden kunnen opvatten. Wij vatte het gewoon goed op dus niks aan het handje. Na een hele gezellige avond die Fred trouwens had gefinancierd :) is Fred naar huis gegaan en zijn wij ons bedje ingedoken. Donderdag weer naar school en na school weer op naar de walmart met Haritha om onze spulletjes voor ons project te kopen. En haar moeder en Haritha wilde mij een kadootje geven om onze vriendschap soort van te bevestigen en mocht iets uitzoeken bij walmart. Was helemaal overdonderd want dat hoeft natuurlijk helemaal niet, maar echt super lief!! Uiteindelijk een hele leuke ketting uitgezocht. Toen naar huis en de avond alleen doorgemaakt met heerlijke Biryani (Indisch gerecht uit een bepaalde streek waar zij vandaan komen) van Haritha's moeder die ze speciaal had gemaakt voor ons. Niyati had er al een paar weken om gevraagd hahaha. Het was een hele pan vol zeg! Vrijdagavond de hungergames gekeken. Zaterdag zou ik naar beercanhouse gaan met haritha maar ging niet door aangezien de vrienden van Haritha, met de auto, hadden afgezegd de avond ervoor. Dus uiteindelijk met Niyati naar soort fanfest geweest van de skeeters, baseball stadium hier. Uiteindelijk nog even een coupon gewonnen voor een gratis large pizza yeaah. Zaterdagmiddag niks gedaan en in de avond naar Niyati's ouders om daar te eten en te slapen. Leuk avondje met spelletje sequence, Niyati en ik faalde enorm, en ik wilde een sari (Indische kleding) om haha. Maar mensen ik begon zaterdag lekker ziek te worden en was op zaterdagavond gewoon een lopende neus en een hoestmachine, om nog niet de niezen te vergeten. Heerlijk....amper geslapen en Niyati dus ook niet oepsss. Volgende dag echt gewoon met een hoofd van een ton Jigar ophalen van het vliegveld en wat andere dingen voor dat. En natuurlijk komen we in de file terecht waardoor we te laat waren bij Jigar. Naja hij stond er maar voor 20 minuten haha. Hij had natuurlijk geen telefoon, aangezien die die kwijt is geraakt in Australië (ja een nieuwe Iphone...) dus even langs de telefoon winkel om zijn abonnement over te zetten op zijn oude telefoon. Toen eindelijk naar huis en op de bank geploft! Jigar heeft het trouwens heel erg naar zijn zin gehad en ben maar een beetje jaloers :). Gegeten wat we hadden gekregen van Niyati's moeder en vroeg bedje ingedoken aangezien ik echt heeeeeeeeeel erg moe was. En jahoor ik kon niet slapen... Maandag gewoon weer naar school met mijn zieke hoofdje en echt moe als wat. Maandagavond was pizza avond yeeey. Lekker pizza's gemaakt buiten op de grill en daarna wilde we de finale zien van de NCAA basketbal. Halverwege viel ik zowat in slaap dus ben lekker me bedje ingegaan. Nou en vandaag voelde ik me echt toppie mensen! Niet dus... me keel doet echt veel pijn en hoest 1 stuk door. Daar komt nog eens bij dat me hoofd pijn doet en mijn verstandskies denk ik doorkomt. EN mijn keelsnoepjes zijn op... Iedereen zei: Tara waarom ben je op school? Je klinkt zo ziek! Ik: ik zie geen punt om niet te komen, het is saai thuis en ik leef nog steeds :). Mijn motto mensen. Nou toen kwam ik thuis en natuurlijk moest ik nog een heel research paper schrijven voor Engels voor morgen en mijn Vietnam pakket maken voor geschiedenis. Dat krijg je ervan als je niks doet in Engels klas haha. Nou eindelijk af en voor jullie een blog maken. Oja en Niyati's verjaardag is vrijdag en heb nog geen kado... ja ik weet het mensen. Oordeel mij niet! Ik ga morgen proberen iemand te strikken om met mij naar het winkelcentrum te gaan haha. Hard life of an exchange student. Sorry mensen voor dit saaie weekend en mijn geklaag maar het goede nieuws, ik leef nog! En ik ga nu lekker avond eten :) Kusjessss PS. Mijn laatste 9 weekjes zijn ingegaan van school en voordat ik mijn lieve papa, mama en zus weer kan zien!
-
10 April 2013 - 08:25
Ralph :
Ellen en ik missen je ook hoor. veel plezier nog -
10 April 2013 - 09:37
Gert:
Ik krijg bijna medelijden met je, ik zit met tranen in mijn ogen dit te lezen. Wel goed van je om gewoon naar school te gaan, karakter tonen. Maar ik ken je weer feesten lol maken en aan het einde daarvan oeps ik moet nog dit en ik moet nog dat. Dat zal wel nooit veranderen en waarom zou je. Ik lees dat het geweldig gaat en daar gaat het om en inderdaad het is nog maar 9 weekjes, ik denk wel dat het afscheid zuur zal zijn, afscheid nemen van je lieve pleegouders. maar ja je ouders staan dan buiten met hun camper om je te troosten. Wat een gelijk van mij ben je niet gewent. Dan maar een mopje. Er was een echtpaar dat 50 jaar getrouwd was en de plaatselijke pers kwam een interview houden met het echtpaar. De vraag was hoe het sexleven van hun was door de jaren heen. Het anrwoord was "heel goed altijd SMS nooit problemen. De pers van SMS hoe bedoel je? Nu zegt het echtpaar. "Toen we net getrouwd waren was het "S morgens 's Middags en 'S avond. Toen we 25 jaar getrouwd waren was het September, Maart, Sepember
-
10 April 2013 - 09:39
Gert:
Ik ben nog niet klaar. op de verkeerde knop gedrukt.
Nu zijn we 50 jaar getrouwd en is het Soms Met Sinterklaas. Zo dat was het dan deze keer. Kan je het weer mee doen tot de volgende keer.
Gr Gert -
10 April 2013 - 23:11
Marcel Jansen:
Het Taart,
Hier in zuid Africa alles prima. Lange dagen maar zeer goed. Allemaal hele aardige mensen die open staan voor de informatie die wij ze geven. Elke dag gaat als volgt, om zeven uur opstaan douchen en klaar maken voor het ontbijt. Eerstaanwezend dan vier bedienden voor ons twee klaar. Netjes in huishoud uniform met kapje op. Net als in een oude film. Die maken voor je klaar wat je maar wil. Lekker eten. Daarna tanden poetsen en spullen pakken. Onze chauffeur pikt ons om half negen op en brengt ons naar kantoor. Hard werken alles in het Engels. Rond vier uur in de middag stoppen we. En worden we door de chauffeur weer naar ons verblijf gebracht, waar we even een duik in het zwembadje nemen. Eruit en liggen in de zon met een glaasje wijn. Na een uurtje afdouchen, kleren aan en we maken een verslag van de dag met een evaluatie. Om half acht wordt het eten geserveerd. Het eten is prima en kost geen drol. Rond tien ga ik naar mijn kamer. Dit is nodig naar een vermoeide dag. Kijk nog een kwartiertje tv en dan slapen. A.s. Vrijdag middag wil onze chauffeur ons een paar dingen laten zien en brengt ons naar het voormalige huis van Mandela in Lesotho. Ed en ik nemen hem dan naar een lekker restaurant. Dat heeft hij verdiend. Hij staat namelijk dag en nacht voor ons klaar en doet dit uit vrije wil.
Vandaag heb ik met de allerhoogste baas van de Douane hier gegeten in een mooi restaurant. Constant vier man om je tafel om je glazen bij te schenken endergelijke. Uitstekend gegeten, maar het eten kost hier niks. Een bord met zes lamskoteletten en van alles erbij koste elf euro. In Nederland had dit zeker 25 euro gekost. Nou je begrijpt wel weer veel teveel gegeten voor weinig geld.
Het werk gaat uitstekend en onofficieel hebben ze mij al benderd nog een stuk of vier keer een week terug gekomen. Dus een leuk vooruitzicht. Ik dan toch mijn uiterste best doen om langer te blijven en mama mee te nemen. Ik heb veel vrienden gemaakt hie die met me overal naar toe willen. Lijkt me mooi.
Nou nu weet je hoe het hier gaat en ik ga nu slapen.
Groetjes vanuit Zuid Afrika. Dikke kus papaxxx -
10 April 2013 - 23:27
Kitty:
Hoi schatje, Wat weer zo verkouden en keelpijn niet te lang mee blijven lopen anders voor de zekerheid even langs de dokter maar ja met 2 apothekers in huis zullen ze toch wel iets voor je hebben. Heb je veel last van de verstandkies? Je leest het ik ga misschien toch een keer naar Zuid afrika ( was voor mij ook een verrassing) dit vindt ik natuurlijk heeel vervelend? Vanavond niet met papa geskypt omdat hij uit eten ging. Ga nu gauw slapen en ik hoop dat de laatste weken net zo snel als de rest gaan want ik begin je toch wel een klein beetje te missen vooral je eigenwijs gedrag :) . Heel veel kusjes mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
